சாகித்ய அகாதெமி(4): தமிழுக்கு விருதுகள்

தமிழில் சாகித்ய அகாதெமி விருதுகள் பெற்றவர்கள் பற்றி இன்று அலசுவோம்.

1955ல் முதல் முதலாக அகாதெமி விருதுகள் ஆரம்பிக்கப் பட்டன. அது வரையில் அகில இந்திய அளவில் மொழி அறிஞர்களைக் கௌரவிக்கும் விருதுகள் ஏதுமில்லை. அதே சமயம் சுதந்திரப் போராட்டத்திலும் மொழித் தொண்டிலும் பெரும் பங்காற்றிய சான்றோர்கள் ஒவ்வொரு மொழியிலும் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் இருந்தனர். இவர்களை முதலில் அங்கீகரிக்க வேண்டிய தேசிய அவசியம் அன்று இருந்தது.



அகாதெமி சின்னம் 

பெரும்பாலும் எல்லா மொழிகளிலுமே, பண்டைய புராண, இலக்கிய மறு படைப்புக்கள் இத்தகைய சான்றோர்களால் படைக்கப்பட்டிருந்தன. அந்தந்த மொழி வரலாறுகளும், கவிஞர்கள் மற்றும் இலக்கியவாதிகளின் வரலாறுகளும், இலக்கிய விளக்க
நூல்களும் அன்று இன்றியமையாத தேவையாக இருந்தது. இந்தத் துறையிலும் பெரும் புலவர்களும் அறிஞர்களும் ஈடுபட்டு, நல்ல நூல்களை வெளிக்கொணர்ந்திருந்தார்கள்.

மாபெரும் அரசியல் நிகழ்வுகள் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தில்
ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்த காலகட்டம். நாடு, அன்னியர்
ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுதலை பெற்றது. பல மாநிலங்கள் நிஜாம் போன்ற சிற்றரசர் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுதலை பெற்றன. மொழிவாரி மாநிலங்கள் அமைக்கப் பட்டுக் கொண்டிருந்த
நேரம்.


தாமிரப்பட்டயம் 

ஒவ்வொரு மொழியும் புத்துணர்வு கொண்டு விழித்தெழுந்த கணம். பழமையிலிருந்து புதுமை மெல்ல மெல்ல உதயமாகிக் கொண்டிருந்த தருணம்.

இத்தகைய நிலைமையில் முதல் பத்தாண்டுகள் வரை வயதில் மூத்த அறிஞர்களின் நூல்களே விருது பெற்றதில் வியப்பில்லை. அனைத்து மொழிகளிலுமே.

இந்த 58 ஆண்டுகளில் மொத்தம் 53 முறை தமிழுக்கு விருது கிடைத்துள்ளது.

மொழி	தமிழ்
Award since	1955
நாவல்	23
உரைநடை	17
கவிதை	6
சிறுகதை	6
நாடகம்	1
மொத்தம்	53

இந்த 53 விருதுகளில் 23 நாவல்களுக்குச் சென்றுள்ளது. விவரம் இதோ:

ஆண்டு	யார்	எந்த நாவல்
1956	கல்கி	அலை ஓசை
1961	டாக்டர் மு வரதராசனார்	அகல் விளக்கு
1963	அகிலன்	வேங்கையின் மைந்தன்
1971	நா. பா.	சமுதாய வீதி
1972	ஜெயகாந்தன்	சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்
1973	ராஜம் கிருஷ்ணன்	வேருக்கு நீர்
1977	இந்திரா பார்த்தசாரதி	குருதிப்புனல்
1980	கண்ணதாசன்	சேரமான் காதலி
1984	லஷ்மி	ஒரு காவிரியைப் போல
1990	சு. சமுத்திரம்	வேரில் பழுத்த பலா
1991	கி. ராஜநாராயணன்	கோபல்லபுரத்து மக்கள்
1992	கோவி. மணிசேகரன்	குற்றாலக் குறிஞ்சி
1993	எம்.வி. வெங்கட்ராம்	காதுகள்
1994	பொன்னீலன்	புதிய தரிசனங்கள்
1995	பிரபஞ்சன்	வானம் வசப்படும்
1997	தோப்பில் முகமது மீரான்	சாய்வு நாற்காலி
1998	சா. கந்தசாமி	விசாரணைக் கமிஷன்
2001	சி. சு. செல்லப்பா	சுதந்திர தாகம்
2003	வைரமுத்து	கள்ளிக்காட்டு இதிகாசம்
2005	திலகவதி	கல்மரம்
2007	நீல. பத்மநாபன்	இலை உதிர் காலம்
2011	சு. வெங்கடேசன்	காவல் கோட்டம்
2012	D. செல்வராஜ்	தோல்

இந்த அட்டவணையைப் பார்த்தாலே அகாதெமி, தொடர்ந்து  நல்ல எழுத்துக்களை அங்கீகரித்திருக்கிறது என்பது புரியும். சில நேரங்களில் மூத்த எழுத்தாளர்களுக்கும் இளைய எழுத்தாளர்களுக்கும் இடையே போட்டி வந்தால், இறுதி முடிவு மூத்த எழுத்தளர்களுக்கு சாதகமாகவே இருக்கும் என்பது வரவேற்க வேண்டிய ஒன்று தான். ஏனெனில் மூத்தவரின் இன்னொரு புத்தகம் இனி வெளிவருமா என்பதற்கு உத்தரவாதமில்லை. அவரும் எவ்வளவு நாள் இனி உயிரோடிருப்பார் என்பதைச் சொல்வதற்கில்லை. ஒரு மணியனோ சுஜாதாவோ அகாதெமி விருது பெறவில்லையே!

புதுடில்லியின் மூத்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான திரு ஆனந்தம் கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்களோடு பழகும் நல் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்திருந்தது. அவர், இந்திரா பார்த்தசாரதி  மற்றும் நா பார்த்தசாரதி ஆகியவர்களுடன் நல்ல தொடர்பு கொண்டவர். ஞானபீடப் பரிசுக்குப் பரிந்துரை செய்யவல்ல செல்வாக்கும் அவருக்கு ஒருசமயம் இருந்தது. அவர்  எப்போதோ சொன்ன
ஞாபகம்:

சாகித்ய அகாதெமிக்கு விருதுக்குரியவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் கடைசி கட்டத்தில் ஒருமுறை கடுமையான போட்டி நிலவியதாம்.  இருவருமே பெண் எழுத்தாளர்கள். இருவருமே விருதுக்கு முழுத் தகுதி உடையவர்கள். அப்போது நா.பா. சொன்னாராம்: 'வயதில் இளையவர்கள் இன்னும் சில காலம் பொறுக்கலாம். ஆனால் மூத்தவர்களை விரைந்து அங்கீகரிக்க வேண்டும்' என்று.
அதன்படியே 'லஷ்மி' என்கிற டாக்டர் திரிபுரசுந்தரிக்கு 1984ல் நாவலுக்கான விருது அறிவிக்கப்பட்டது.


லஷ்மி (எ) Dr. திரிபுரசுந்தரி 

1985 பிப்ரவரியில் கையில் வந்திருக்கும். அதன் பின் அவர் உயிரோடிருந்தது இரண்டே ஆண்டுகள் தான். (1987 ஜனவரி 7ம் நாள் மறைந்தார்).

இதை எழுதிக்கொண்டிருக்கும்போது தான் தெரிகிறது, நேற்று தான் -மார்ச் 21- லஷ்மி அவர்களின் 92வது பிறந்த நாள்!

(அன்று தள்ளிப் போன விருது இன்னும் தள்ளிக்கொண்டே போகிறது, வாஸந்திக்கு. அவருடைய 'மூங்கில்பூக்கள்' எனக்கு மிகவும் பிடித்த நாவல்).
******

இன்னொரு விசித்திரமான விஷயம், கண்ணதாசனுக்கும் வைரமுத்துவுக்கும் கவிதைக்குக் கிடைக்காமல் 'நாவல்' வகையில் விருது கிடைத்திருப்பது தான்! ஆனால் அதற்கு அகாதெமியைக் குறை சொல்லமுடியாது. ஏனென்றால் விருதுக்கான தகுதியை நிர்ணயிக்கும் அந்த  மூன்று வருடங்களில் இவர்களின் கவிதை நூல்கள் எதுவும் வெளியாகவில்லையே!

இதே காரணம் பற்றித்தான் பாரதிதாசனுக்கு விருது கவிதைக்காக
அல்ல, நாடகத்திற்காகவே வழங்கப்பட்டது. ('பிசிராந்தையார்').

எனவே கவிஞர்களே, இரண்டு  அல்லது மூன்று ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறையாவது ஒரு நல்ல கவிதைப் புத்தகத்தை வெளியிட்டுத் தொலையுங்கள். அதுவும் வெறும் 64 -80 பக்கமாக இல்லாமல், குறைந்தது 150 -200 பக்கங்கள் இருக்கட்டும். (கௌரவமான பதிப்பகத்தின் மூலம் வெளியிடுங்கள்). அல்லது
ஏற்கெனவே  வெளியிட்டுள்ள துண்டுக் கவிதைகளைத்
தொகுத்துப் போடுங்கள்.  கவிதைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கும்
பணியைப்  பொதுவான ரசிகர்களிடம் விட்டு விடுங்கள்.

ஏன் சொல்லுகிறேன் என்றால், மற்ற மொழிகளில் எவ்வளவு முறை கவிதைக்கு விருது கிடைத்திருக்கிறது தெரியுமா? கீழுள்ள அட்டவணையைப் பாருங்கள்:

		மொத்தம்	அதில்
	மொழி	விருதுகள்	கவிதைக்கு
1	Sanskrit	45	31
2	Hindi	57	26
3	Kashmere	41	21
4	Dogri	38	20
5	Oriya	52	20
6	Punjabi	52	20
7	Urdu	51	20
8	Rajasthani	39	19
9	Bengali	55	18
10	Konkani	36	17
11	Maithili	43	17
12	Sindhi	45	17
13	Telugu	51	17
14	Malayalam	54	16
15	Assamese	49	14
16	Gujarathi	54	11
17	Manipuri	38	11
18	Kannada	54	10
19	Marathi	57	9
20	Nepali	34	9
21	ENGLISH	41	8
22	Tamil	53	6
23	Bodo	8	4
24	Santhali	4	1

வயிறு எரிகிறதா இல்லையா?

இருக்கிற 24 மொழிகளில், தமிழ் மொழி தான் மிகவும் குறைவான ஆறே ஆறு விருதுகளை வென்றிருக்கிறது! அதனால் 22வது
இடத்தில இருக்கிறது. நமக்கும் கீழே இருப்பவர்கள் இன்னும்
பூரணமான வளர்ச்சி அடையாத இரண்டு மொழிகள் தான்.
(போடோ, ஸாந்தலி. எங்கே பேசுகிறார்கள் என்றாவது தெரியுமா?) தென்மொழிகளை எடுத்துக்கொண்டால் தெலுங்கு -17, மலையாளம்-16, கன்னடம்-10, தமிழ் மட்டும் 6 ! வட இந்திய மொழிகளைப் பாருங்கள்: ஹிந்தி-26, காஷ்மீரி-21, பஞ்சாபி-20 !கவிதைக்குக் கொடுத்தது போகத்தான் நாவலுக்கும் உரைநடைக்கும் அங்கே மரியாதை. ஆனால் ஒன்றை மறந்து விடக் கூடாது: அங்கே கவிஞர்கள் நிறைய கவிதை எழுதுகிறார்கள்.

புகழ் பெரும் வரை கவிஞர்களாக இருப்பவர்கள், புகழ் வந்ததும் நாவலும் கட்டுரையும் எழுதப்போய் விடுவதால் விளையும்
சோதனை இது. சொல்லிவிட்டேன், காதுள்ளவன் கேட்கக் கடவன். சரி, கவிதைக்காக என்று விருது பெற்ற அந்த ஆறு பெரும் யார், யார்?

ஆண்டு	யார்	எந்த நூல்
1968	அ.சீனிவாசராகவன்	வெள்ளைப் புறா
1999	அப்துல் ரகுமான்	ஆலாபனை
2002	சிற்பி பாலசுப்ரமணியன்	ஒரு கிராமத்து நதி
2004	தமிழன்பன்	வணக்கம் வள்ளுவா
2006	மு. மேத்தா	ஆகாயத்துக்கு அடுத்த வீடு
2009	புவியரசு	கையொப்பம்

இந்தப் பட்டியலை இன்னொருமுறை பாருங்கள். வானம்பாடிக் கவிஞர்களுக்கு எப்படியும் விருது வழங்கியே ஆகவேண்டும் என்று யாரோ கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு வேலை செய்த மாதிரி இல்லை?

*******
கவனிக்க வேண்டிய இன்னொரு விஷயம், சிறுகதை என்ற வடிவத்தை நாவல் ஆக்கிரமித்துவிட்டது. எனவே சிறுகதை எழுதி விருது வாங்கும் காலம் இனி வரப் போவதில்லை. (கீழுள்ள
அட்டவணையைப் பாருங்கள்).சிறுகதையாளர்கள் இனி கட்டுரையில் தஞ்சம்புக வேண்டியது தான்.

		மொத்தம்	அதில்
	மொழி	விருதுகள்	சிறுகதைக்கு
1	Manipuri	38	14
2	Oriya	52	11
3	Punjabi	52	11
4	Maithili	43	10
5	Rajasthani	39	10
6	Telugu	51	10
7	Assamese	49	8
8	Dogri	38	8
9	Konkani	36	8
10	Nepali	34	8
11	Sindhi	45	7
12	Urdu	51	7
13	Malayalam	54	6
14	Tamil	53	6
15	Kashmere	41	4
16	Gujarathi	54	3
17	Kannada	54	3
18	Bengali	55	2
19	Marathi	57	2
20	Sanskrit	45	2
21	Bodo	8	1
22	ENGLISH	41	1
23	Hindi	57	1
24	Santhali	4	1

தமிழில் சிறுகதைக்கு விருது பெற்றவர்கள் யார் யார் என்று பார்ப்போம். (ஆறு பேர்கள் தாம்):

ஆண்டு	யார்	எந்த நூல்
1970	கு. அழகிரிசாமி	அன்பளிப்பு
1979	தி.ஜானகிராமன்	சக்தி வைத்தியம்
1987	ஆதவன் (சுந்தரம்)	முதலில் இரவு வரும்
1996	அசோகமித்திரன்	அப்பாவின் சிநேகிதர்
2008	மேலாண்மை பொன்னுசாமி	மின்சாரப்பூ
2010	நாஞ்சில் நாடன்	சூடிய பூ சூடற்க

அதே போல் தான் நாடகம் எழுதுகிறவர்களும் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். தமிழில் பிசிராந்தையார் என்ற ஒரே ஒரு நாடகம் (1969ல்) விருது பெறக் காரணம் முன்னரே சொன்னபடி'அந்த மூன்று வருட' கால கட்டத்தில் அது ஒன்று தான் பாரதிதாசனால் எழுதப்பட்டது என்பதும், அன்று ஆட்சிக்கு வந்திருந்த கட்சி அவருக்கு எப்படியும் விருது
கிடைத்தாக வேண்டும் என்று விரும்பியதும் தான்.
இல்லையென்றால் அகாதெமி பட்டியலில் நாடகம் அநேகமாகக் காணாமல் போயிருக்கும். அதே சமயம் பாரதிதாசனுக்கு கவிதைக்கான விருது வழங்கிடும் பேறு, அகாதெமிக்கு இல்லாமல் போனது  துரதிர்ஷ்டமானதே.
******

இனி உரைநடைக்கான விருதுகளைப் பார்ப்போம்.

		மொத்தம்	அதில்
	மொழி	விருதுகள்	உரைநடைக்கு
1	Marathi	57	29
2	Gujarathi	54	27
3	Kannada	54	22
4	Urdu	51	18
5	Tamil	53	17
6	Telugu	51	17
7	Malayalam	54	15
8	Oriya	52	15
9	Assamese	49	11
10	ENGLISH	41	11
11	Sindhi	45	11
12	Hindi	57	10
13	Kashmere	41	10
14	Maithili	43	10
15	Bengali	55	9
16	Sanskrit	45	9
17	Nepali	34	8
18	Konkani	36	6
19	Punjabi	52	4
20	Dogri	38	2
21	Rajasthani	39	2
22	Manipuri	38	1
23	Santhali	4	1
24	Bodo	8	0

 ஏற்கெனவே சொன்னது போல, கவிதையின் இடத்தை உரைநடை
பிடித்துக் கொண்டு விட்டது, தமிழில். என்ன வகையான உரைநடைகள் விருது பெற்றன என்று பார்ப்போமானால் வியப்பு காத்திருக்கிறது.

(1) புராணம்/இதிகாசம்-மீள்படைப்பு: இந்த வகையில் ஒரே ஒரு நூல், ராஜாஜி அவர்களின் 'சக்கரவர்த்தி திருமகன்' என்னும் ராமாயண மீள்வரைவு (1956).

(2) பயணக் கட்டுரை: இவ்வகையிலும் ஒரே ஒரு நூல், மீ.ப.சோமசுந்தரம் ('சோமு') அவர்களின் 'அக்கரைச் சீமையிலே' (1962).

(3) வரலாறு / தன்வரலாறு: இவ்வகையில் 4 நூல்கள் விருது பெற்றுள்ளன.

1965: பி.ஸ்ரீ.ஆச்சரியா: 'ஸ்ரீ ராமானுஜர்"
1966: ம.பொ.சி.: 'வள்ளலார் கண்ட ஒருமைப்பாடு'
1982: பி.எஸ்.ராமையா: 'மணிக்கொடி காலம்'
1989: லா.சா.ரா.: 'சிந்தாநதி'

(4) மீதியுள்ள 11 நூல்களும் இலக்கிய வரலாறு, இலக்கிய விமர்சனம் என்ற வகையில் அடங்குகின்றன.(கீழே காண்க).

ஆண்டு	யார்	எந்த நூல்
1955	ரா.பி.சேதுப்பிள்ளை	தமிழ் இன்பம்
1967	கி.வா.ஜ.	வீரர் உலகம்
1974	கே.டி. திருநாவுக்கரசு	திருக்குறள் நீதி இலக்கியம்
1975	இரா. தண்டாயுதம்	தற்காலத் தமிழ் இலக்கியம்
1978	வல்லிக்கண்ணன்	புதுக்கவிதையின் தோற்றமும் வளர்ச்சியும்
1981	எம். ராமலிங்கம்	புதிய உரைநடை
1983	தொ.மு.சி. ரகுநாதன்	பாரதி: காலமும் கருத்தும்
1985	அ. ச. ஞானசம்பந்தன்	கம்பன்: புதிய பார்வை
1986	க. நா. சுப்பிரமணியம்	இலக்கியத்துக்கு ஒரு இயக்கம்
1988	வா.செ. குழந்தைசாமி	வாழும் வள்ளுவம்
2000	தி.க. சிவசங்கரன்	விமர்சனங்கள், மதிப்புரைகள், பேட்டிகள்

மேலுள்ள சில நூல்களின் மீது தான் சில தமிழ் ஆர்வலர்கள் சந்தேகம் எழுப்பினார்கள், எப்படித் தேர்ந்தெடுத்தார்கள் என்று. நூலாசிரியர்களின் மேதைமையைப் பொறுத்து என்று பதில்  வந்தால், அதுவும் சிலர் விஷயத்தில் சரியில்லையே என்று  கருதினார்கள். நல்ல வேளை, பின்னாட்களில் தேர்வின் தரம் ஐயப்பாட்டிற்கு அப்பாற்பட்டதாயிருந்தது என்றே சொல்லவேண்டும்.

(நாளையும் வரலாம்)

(C) Y.Chellappa
email: chellappay@yahoo.com