பொன்னித் தீவு-11

பொன்னித் தீவு-11

   -இராய  செல்லப்பா

இதன் முந்தைய பகுதியைப் படிக்க இங்கே சொடுக்கவும்

முதலில் இருந்தே படிக்க விரும்பினால் இங்கே சொடுக்கவும்

(11) பரமசிவம் பரமசிவம்

“இது உங்கள் மகள் வீடா? அப்படியானால் யமுனாதான் உங்கள் மகளா?” என்று ஆச்சரியத்துடன் கேட்டார் இன்ஸ்பெக்டர் கண்ணன்.

“ஆமாம், என் மருமகன் செல்வம் ஒரு ஐ.ட்டி. கம்பெனியில் வேலைசெய்கிறார். அது சரி, யமுனாவை உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்?” என்று பரமசிவமும் அதே ஆச்சரியத்துடன் கேட்டார்.

அப்போது அந்தக் குடியிருப்பின் செயலாளர் ஹரிகோபால், “யமுனா இருக்கிறார்களா?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நுழைந்தார்.  இன்ஸ்பெக்டரைப் பார்த்ததும், “வணக்கம் மிஸ்டர் கண்ணன்! எங்கே இவ்வளவு தூரம்?” என்றார்.

 

கண்ணனை முந்திக்கொண்டு பரமசிவம் பதில் சொன்னார்: “சார் எங்க ஊர்தான்! ரொம்ப நல்ல மனுஷர்! தராதரம் தெரிந்தவர்! நாலு பேருக்கு நல்லது செய்வதென்றால் இவருக்கு கற்கண்டு சாப்பிடுவதுபோல!”

“அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை ஹரிகோபால் சார்!  நம்ப கடமையை நாம செய்யறோம், அவ்வளவுதான்!” என்றார் கண்ணன்  சற்றே குழைந்த குரலில்.

“இன்று அசோசியேஷனில்  அவசரமான மீட்டிங் இருக்கிறது. பக்கத்து பிளாக்கில்தான் நடக்கிறது. வழக்கமாக யமுனா மேடம்தான் இந்த பிளாக் பிரதிநிதியாக வந்து கலந்துகொள்வார். இன்னும் அரைமணியில் வந்தால் போதும். அவரிடம் சொல்கிறீர்களா? நான் மற்றவர்களையும் ரிமைண்ட் செய்யவேண்டும்” என்று பரமசிவத்திடம் சொல்லிவிட்டுக் கிளம்பினார் ஹரிகோபால்.

ஹாலில் பேச்சரவம் கேட்டு யமுனா மெதுவாக எழுந்துவந்தாள். அவளைப் பார்த்து இன்ஸ்பெக்டர் “வணக்கம் மேடம்! எனக்கு முன்பே தெரியாமல் போய்விட்டது, நீங்கள் பரமசிவம் சாரின் மகள் என்பது! வெரி சாரி” என்றார்.

பிறகு, ராஜாவை வெளியே நிற்கும்படி கூறிவிட்டு, இன்னொரு அறைக்குள் சென்று பரமசிவத்துடன் பேசினார் கண்ணன். “சார், நெக்லஸோ என்னவோ காணாமல் போய்விட்டதாகக் கேள்விப்படுகிறேன். அதுதான் வருத்தமாக இருக்கிறது. அதைப் பற்றிப் பேசலாமா?” என்றார்.

பரமசிவம் திடுக்கிட்டார்.

யமுனா போலீசுக்குப் போன விஷயம் பரமசிவத்துக்குத் தெரியாது. அதே போல, பரமசிவம் மார்வாடியிடம் சென்று நெக்லஸைப் பற்றி விசாரித்து, விஷயம் சேகரித்தது இன்ஸ்பெக்டருக்குத் தெரியாது.

ஒருவழியாக சுதாரித்துக்கொண்டு, “அந்த விஷயம் சரியாகிவிட்டது. நெக்லஸ் கிடைத்துவிட்டது! இப்போது யமுனா கர்ப்பமாயிருக்கிறாள் என்ற நல்ல செய்தி வந்திருக்கிறது. ஆகவே மற்ற விஷயங்களை விட்டுவிடலாம்!” என்றார் பரமசிவம் பொத்தாம்பொதுவாக.

இன்ஸ்பெக்டர் குழப்பத்தில் ஆழ்ந்தார்.  யமுனாவை உற்று நோக்கினார்.

தகப்பனாரின் பேச்சு அவளுக்கும் திகைப்பாகவே இருந்தது. நெக்லஸ் கிடைத்துவிட்டதா? எப்படி? அது செம்பகத்தின்  கழுத்தில் அல்லவா இருக்கிறது? ஆனாலும் தகப்பனார் சொன்னதில் ஏதாவது காரணம் இருக்கும் என்று புரிந்தவளாக, “ஆமாம் சார்! இந்த விஷயத்தை நீங்கள் க்ளோஸ் பண்ணிவிடுங்கள். சரி, என்ன சாப்பிடுகிறீர்கள்? காப்பியா, இல்லை ஜுஸா?” என்றாள்.

காப்பி வந்தது. பரமசிவம் இன்ஸ்பெக்டரிடம் தணிந்த குரலில் சில நிமிடங்கள் ஏதோ பேசினார். “அப்படியானால் சரி! விஷயம் உங்களுக்குத் திருப்தியாக முடிந்துவிட்டால் போதும். எனக்கு எந்த ஆட்சேபணையும் இல்லை. ராஜாவை இனிமேல் விசாரிக்க வேண்டாம் அல்லவா? மீண்டும் அவன்மீது புகார் வராதல்லவா?” என்றார் இன்ஸ்பெக்டர்.

“இல்லை இல்லை. அவனை விட்டு விடுங்கள். பாவம் அவனுடைய மனைவிக்குப் பேசவராது என்று எனக்கே இப்போதுதான் தெரிந்தது. கஷ்டப்பட்டு முன்னுக்கு வந்துகொண்டிருக்கிறான். அவனைத் தொந்தரவு செய்யவேண்டாம்” என்று இன்ஸ்பெக்டரை வழியனுப்பிவைத்தார் பரமசிவம். 

 

கிளம்புமுன்பு பரமசிவத்தின் கைகளைப் பிடித்து நன்றி சொன்னான், ராஜா.

அவர்கள் போனதும் யமுனா, அசோசியேஷனின்  அவசரக் கூட்டத்துக்குப்  புறப்பட்டாள்.  செல்வம் ஒரே ஒரு நிமிடம் வெளியேவந்தவன், “இன்னும் அரைமணிநேரம் என்னை யாரும் தொந்தரவு செய்யவேண்டாம்” என்று மீண்டும் உள்ளேபோய்க் கதவைத் தாளிட்டுக்கொண்டான்.

பார்வதி கணவனிடம் வந்தாள். பேசவில்லை. ஆனால் அவள் பார்வையில் ‘நெக்லஸ் கிடைத்துவிட்டதாக ஏன் பொய் சொன்னீர்கள்’  என்ற கேள்வி இருந்ததைப் பரமசிவம்  புரிந்துகொண்டார்.  ‘உஷ்!’ என்று வாய்மேல் விரலை வைத்து அவளை அடக்கினார்.

செல்வத்தின்மீது போலீசின் சந்தேகக்குறி விழுந்துவிடக்கூடாது என்பதற்காகத்தான் அவர் அப்படிச் சொன்னார் என்பதை அவளுக்குப் பின்னால் விளக்கினால் போயிற்று. குடும்ப கௌரவம்தானே முக்கியம்! 

***

அன்றைய அவசரக் கூட்டத்தின் தேவையை ஹரிகோபால் உறுப்பினர்களுக்கு விளக்கிக்கொண்டிருந்தார்.

“கொஞ்ச காலமாகவே நமது குடியிருப்பில் குரங்குகளின் அட்டகாசம் தாங்கமுடியவில்லை என்பது உங்களுக்கே தெரியும். நெடுஞ்சாலை விரிவாக்கத்திற்காகவும்,  அருகில் இருக்கும் மருத்துவமனைக்குப் புதிய ஹாஸ்டல் கட்டுவதற்காகவும் பல மரங்களை வெட்டிப்போட்டுவிட்டார்கள். அதனால் குரங்குகளின் வாழ்வாதாரம் சிதைந்துவிட்டதால், வேறு வழியின்றி அவை உணவுக்காக நமது குடியிருப்பிற்குள் குடும்பம் குடும்பமாகப்  படையெடுத்து வருகின்றன. இதை எப்படிச் சமாளிப்பது என்று ஆலோசிக்கத்தான் நாம் கூடியிருக்கிறோம்!” என்றார்.

“முன்பு தெருநாய்களின் பிரச்சினை இருந்தது. ப்ளூகிராஸில் சொன்னோம். பார்த்துக்கொண்டார்கள். பாம்புகள் பிரச்சினை இருந்தது. சுற்றுப்புறத்தைத் தூய்மைசெய்தவுடன் அது முடிந்துவிட்டது. ஆனால் குரங்குகளை என்னசெய்வது?” என்றார் ஒரு முதியவர்.

“என்னால் கிச்சன் சன்னல் கதவைத் திறக்கவே முடியவில்லை. பெரிய குரங்கு வெளியே நின்றுகொண்டு, குட்டிக்குரங்கை உள்ளே அனுப்பிப்  பழங்கள் மற்றும் பொருள்களைப் பறித்துக்கொண்டு போகிறது” என்றார் ஒரு பெண்மணி.

“ஹாலில் புகுந்து என்னுடைய பர்ஸை ஒருநாள் தூக்கிக்கொண்டு போய்விட்டது. நல்லவேளை, கொஞ்ச தூரம் போய் வீசியெறிந்துவிட்டது. பிடித்துக்கொண்டேன்!” என்றாள் ஓர் இளம்பெண்.

 

வழக்கமாக நான்காம் மாடியின் மேல் இருக்கும் மொட்டைமாடியின் கதவு பூட்டப்பட்டே இருக்கும். சாவி அசோஸியேஷனிடம்தான் இருக்கும். யாருக்காவது அப்பளம், வடாம் அல்லது மிளகாய் வற்றல், ஊறுகாய் போன்றவை உலர்த்த வேண்டியிருந்தால் காலையில் சாவியைக் கேட்டு வாங்கி, மாலையில் பூட்டியபின் திருப்பித்தந்துவிட வேண்டும்.

“சமீப காலமாக யாரும் மொட்டை மாடியைப் பயன்படுத்தவில்லைபோல் தெரிகிறது. இன்று மாலை நான் தற்செயலாகப் போய்ப் பார்த்தபோது ஏராளமான பொருள்கள் இறைந்து கிடந்தன. மருந்து பாட்டில்களும் அட்டைப்பெட்டிகளும் பிஸ்கட் போன்றவையும் இருப்பதைப் பார்த்தால் குரங்குகள்தான் அவற்றைக் கொண்டுவந்து போட்டிருக்கவேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். ஆகவே, சிரமம் பார்க்காமல் எல்லாரும் ஒருமுறை என்னுடன் இப்போதே மொட்டைமாடிக்கு வந்து பார்த்துவிடுங்கள். முக்கியமான பொருள்கள் கிடைத்தாலும் கிடைக்கும்!” என்றார்  ஹரிகோபால்.   

அவர் சொன்னது உண்மைதான். ஏதோ ஒரு வெள்ளிக்கிழமை அணிந்துகொள்வதற்காக டைனிங் டேபிள் மீது வைத்ததாக யமுனா கருதிக்கொண்டிருந்த நெக்லஸ் அட்டைப்பெட்டி கொஞ்சம் சிதைந்த நிலையில் அங்கே இருந்தது!

ஆர்வத்துடன் அதை எடுத்தாள் யமுனா.

அட்டைப்பெட்டி மட்டும்தான் இருந்தது. உள்ளே நகையைக் காணோம்!

(தொடரும்) 

இதன் அடுத்த பகுதியைப் படிக்க இங்கே சொடுக்கவும்